رونالدو حس می کند که هیچ کس از باشگاه پس از اتفاقات جشن تولدش از او دفاع نکرده است. رونالدو پس از آن اتفاق مورد بمباران رسانه ای قرار گرفت اما هیچ کس از باشگاه از رونالدو حمایت نکرد. آنچلوتی که بزرگترین حامی رونالدو بود هم حالا از باشگاه رفته است.
آن شب و پس از شکست از اتلتیکو دو رئالی دیگر هم در جشن تولد حضور داشتند : ایکر در جشن تولد همسرش سارا کاربونرو حضور داشت و پرز در جشن تولد نیکولاس مارتینز سانز ، عضو هیئت مدیره. رونالدو از آن به بعد سکوت اختیار کرد و با رسانه ها صحبت نکرد.
رونالدو از یک مسئله دیگر هم به وضوح ناراحت است. او هیچ تمایلی به خسوس اولمو ، پزشک انتخاب شده پرز در رئال مادرید نداد. بازیکنان اصلا از روش های این پزشک خوششان نمی آید اما پرز به واسطه رابطه نزدیکی که با یکی از دوستان دکتر اولمو داشته او را انتخاب کرده است. در حقیقت دکتر اولمو دوست نزدیک پزشک قلب پرز است.
سومین دلیل ناراحتی رونالدو در مورد رفتاری است که برخی سران باشگاه با کاسیاس و راموس دارند. او درک نمی کند که این دو که شانزده و ده سال در باشگاه بوده اند این گونه مورد برخورد قرار می گیرند. او می ترسد که روزی برخورد مشابهی با او شود و در زمان ترک باشگاه حملات از جانب سران رئال نسبت به او شدت بگیرد.
رونالدو همچنین ناراحت است که از طریق مطبوعات فهمیده است که قرار است پستش عوض شود. او ترجیح می داد که این موضوع ، مستقیما به او اعلام شود. رونالدو از اتفاقاتی که در باشگاه رخ می دهد اصلا راضی نیست و باید دید که بهترین بازیکن دو سال اخیر فوتبال جهان چه واکنشی به این روند خواهد داشت.